Ruch bicza (ruch rzutowy)

Gdy nauczysz sięprawidłowo używać „ruchu bicza”,zdziwisz się,jak łatwo jest grać na fortepianie!

1. Ruch bicza, zaliczany do kategorii ruchów rzutowych, nazywany jest także przez Cz. Sielużyckiego (►Bibliografia) uderzeniem pejczowym*. Bicz „strzela” w momencie gdy jego koniec przekracza prędkość dźwięku. Oczywiście palce pianisty nigdy takich prędkości nie osiągają, jednak używając bardzo złożonego zestroju ruchowego, działającego właśnie na zasadzie trzaskania z bata, pianista może stworzyć wyjątkowo skuteczny „dopalacz” mechaniczny, który przy bardzo małym wysiłku zwielokrotnia siłę uderzenia, gdyż „czynny ruch przedramienia z odległości zaledwie 2 cm daje już siłę równą fortissimo (Gát), tak samo jak bierny ruch ręki z wysokości 20-25 cm (Leimer, Neuhaus)”.**

*Czesław Sielużycki - „Ręka pianisty” s. 173, PWM, Kraków 1982
**Op. cit. s. 142

Wszystkie trzy techniki - ruch bicza, rotacja ramienia i trzęsienie ramienia - mogą być używane w różnych połączeniach,nawet wszystkie trzy jednocześnie.

2. Na wideo poniżej gram dziewięć fragmentów wymagających użycia ruchu bicza. Ta technika jest szeroko używana przez pianistów profesjonalnych w sposób mało widoczny lub całkiem niezauważalny. Tutaj przedstawiam ją w wolnym tempie i celowo wyolbrzymiając ruchy rąk i ramion.

Telefon: otwórz to wideo w nowym oknie.

Oto bezpośrednie linki do każdego przykładu w tym wideo:

3. A poniżej cztery wideo z przykładami ruchu bicza wykonanego w pełnym tempie przez wielkich pianistów:

Telefon: otwórz to wideo w nowym oknie.

4. Oczywiście nie tylko tych dwoje pianistów używa ruchów biczowych. Pokazuję tutaj te wideo, gdyż na nich widać najlepiej takie ruchy, ale wszyscy inni pianiści używają tych ruchów w sposób mniej lub bardziej dyskretny, niewidoczny dla zwykłego obserwatora.

Dla zaabonowanych jest dostępny mój artykuł w formacie PDF:
Whipping (throwing) movement - “Fly swatter” 1

5. BARDZO WAŻNE!
O ile opisaną powyżej technikę „wielkorzutową”, tzn. mocne, potężne ruchy biczowe, można uznać za odrębną technikę, o tyle ruchy „mikrorzutowe” są tak powszechnie używane, że należy je sklasyfikować jako element techniki ogólnej.

a. Oznacza to, że wszystkie zalecane przeze mnie ruchy działają tak, jak je opisuję, ale do optymizacji ich działania niezbędne jest jednoczesne użycie ruchu mikrobiczowego.

b. Musisz również wiedzieć, że ruchy mikrobiczowe można wykonywać nie tylko z nadgarstka, lecz również ze śródręcza, a nawet z czubka palca. Wszystko zależy od tekstu muzycznego i prędkości jego wykonania.