Bolesław Woytowicz - „Capriccio”, nr 1 z cyklu „12 Etiud”
Aleksander Woronicki, nagranie dokonane na żywo przez radio France Musique (1985)
Telefon: otwórz to wideo w nowym oknie.
Pianista, kompozytor, pedagog w obu tych dziedzinach, a także niezwykle aktywny redaktor Polskiego Wydawnictwa Muzycznego (PWM). Opracował między innymi wszystkie sonaty Beethovena i komplet utworów fortepianowych Debussy’ego. Na tej stronie znajdziesz kilka informacji o jego pianistycznym rodowodzie sięgającym Chopina.
Ponadto niezwykła postać o wszechstronnych zainteresowaniach. Zanim rozpoczął karierę muzyczną studiował filologię słowiańską, prawo i matematykę (Wikipedia). Mało tego! Profesor Woytowicz opowiadał mi, że w młodości występował w cyrku, gdzie wykonywał... salto mortale!
W czasach jego młodości ogromną sławą cieszył się Józef Hofmann, słynny nie tylko z interpretacji i techniki, ale przede wszystkim z kolosalnego repertuaru. Podczas wielotygodniowych tournées Hofmann grał każdego dnia w innym mieście inny program. Kilkunastoletni Bolesław Woytowicz jeździł wtedy za Hofmannem z miasta do miasta, aby usłyszeć te wszystkie utwory.
Woytowicz również dysponował olbrzymim repertuarem - oto lista z roku 1965 i obejmująca 50 lat jego działalności koncertowej. Figurują w nim m.in. wszystkie Sonaty Mozarta, 24 Sonaty Beethovena, cała twórczość fortepianowa Debussy’ego (z wyjątkiem Fantazji na fortepian z orkiestrą), Chopina wszystkie Etiudy, Ballady, Scherza, Preludia, Nokturny oraz Sonaty b-moll i h-moll…
Wyobrażenie o jego repertuarze i możliwościach pianistycznych może dać działalność koncertowa w okresie hitlerowskiej okupacji 1939-1945 w kawiarni „Nowy Świat”, zwanej popularnie „kawiarnią Woytowicza”. Na podium stały tam dwa koncertowe Steinwaye, a pod tym podium był skład broni i amunicji... Na stolikach kawiarnianych leżały powielone odpisy jego repertuaru zawierające 200 lub 300 pozycji (w zależności od źródła). Co najmniej połowa z nich była podkreślona na czerwono i te Profesor mógł wykonywać natychmiast według życzeń publiczności. Natomiast spośród pozostałych można było zamawiać utwory na następny koncert. Były w tym repertuarze również utwory Chopina, chociaż Chopin był wtedy zabroniony przez Niemców. Ze wspomnieniowej broszury Woytowicza (tymczasowo jeszcze na tej stronie) dowiadujemy się, że na te koncerty przychodzili czasem… niemieccy oficerowie!
O jednym z tych koncertów, bardzo szczególnym, pisze Miron Białoszewski w „Pamiętniku z Powstania Warszawskiego”:
Poniżej zamieszczam kilka nagrań
samego Profesora lub jego utworów.
Bolesław Woytowicz - „Canon enigmaticus”, nr 12 z cyklu „12 Etiud”
Monika Sikorska-Wojtacha, nagranie studyjne
Telefon: otwórz to wideo w nowym oknie.
Profesor Woytowicz skomponował dwa dydaktyczne cykle na fortepian: „12 Etiud” i „10 Etiud”. Pierwszy z nich nagrała Monika Sikorska-Wojtacha, moja nieżyjąca już koleżanka, również uczennica Profesora.
Zamieszczone na początku tej strony „Capriccio” oraz „Canon enigmaticus” były w latach szkolnych moimi ulubionymi Etiudami. Tytułowa zagadkowość tego ostatniego polega na tym, że obie ręce grają dokładnie to samo, ale nie w sensie muzycznym, lecz w układzie klawiatury. To znaczy, że ręce grają w odbiciu lustrzanym, według osi symetrii klawiatury na „d” i „gis”. W rezultacie PR i LR wykonują dokładnie te same ćwiczenia mechaniczne, czego nie spotyka się w żadnym innym utworze.
Chopin - Etiuda a-moll op. 25 nr 4
Bolesław Woytowicz, 1959
Telefon: otwórz to wideo w nowym oknie.
W opisie YouTube znajdziesz linki do pozostałych 26 Etiud Chopina nagranych przez Bolesława Woytowicza w roku 1959. To nagranie kompletu Etiud Chopina jest bardzo doceniane za granicą, a w Polsce, jak to zwykle u nas bywa, często krytykowane i lekceważone. Oczywiście, ma ono pewne niedokładności, ale znajdują się tam prawdziwe perełki, jak np. powyższe nagranie, Etiudy:
op. 10 nr 5,
op. 10 nr 6,
op. 25 nr 9
albo to cudowne Preludium cis-moll op. 45.
Poza tym przypomnę tylko, że nikt poza Woytowiczem, spośród licznej rzeszy ówczesnych pianistów polskich, nie odważył się podjąć nagrania wszystkich 27. Etiud, a czas był ograniczony, gdyż płytowe wydanie Dzieł Wszystkich Chopina przygotowywano na 150-tą rocznicę urodzin kompozytora (1810-1960). Profesor opowiadał mi o trudnościach związanych z tym nagraniem dokonanym - wobec powojennych braków - w dwa dni w... wytłumionej kocami sali gimnastycznej jakiejś szkoły! Etiudy w wykonaniu Woytowicza, grane niezwykle przejrzyście dzięki bardzo ograniczonemu użyciu pedału, zawierają bardzo wiele ciekawych szczegółów interpretacyjnych, z których zapewne niejeden pochodzi jeszcze od samego Chopina.
Boleslaw Woytowicz - II Symfonia „Warszawska” (1945)
Telefon: otwórz to wideo w nowym oknie.
Boleslaw Woytowicz - III Symfonia koncertująca
Nagranie z Warszawskiej Jesieni 1970.
Przy fortepianie kompozytor,
Wielką Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia i Telewizji dyryguje Jan Krenz
Telefon: otwórz to wideo w nowym oknie.
Aleksander Woronicki - Wariacje f-moll (lub prawie)
W opisie YouTube również wspominam Profesora.
Telefon: otwórz to wideo w nowym oknie.
Ta strona będzie uzupełniana.