Któż z nas nie miał do czynienia z instrukcją techniczną lub informatyczną, w której autorzy określali te same elementy lub funkcje kilkoma różnymi nazwami? Podobne zjawisko występuje również w teorii techniki pianistycznej, chociaż w tym wypadku nie wynika to z niedbałości, ale z nieznajomości prac innych autorów.
Glosarium
1. Oto skróty używane w tym serwisie:
- AR - Aparat Ruchowy (od palców do barku)*
- PR - prawa ręka
- LR - lewa ręka
- RO - ręce osobno
- RR - ręce razem
“[...] nierzadko próbowałem, posługując się wszelkimi możliwymi metaforami, obrazami i porównaniami, pomóc grającemu w zrozumieniu i odczuciu, co to jest swoboda. Porównywałem całą rękę od barku do końca palców do wiszącego mostu, którego jeden koniec umocowany jest w stawie ramieniowym*, a drugi w palcu na klawiaturze. „Most” to giętki i sprężysty, oparcia jego są mocne i pewne (gdy jednak ręka z palcem podniesie się nad klawiaturą, obraz „mostu” nie jest już trafny; lepiej wtedy wyobrazić sobie „dźwig”.)”
*Obecnie używany jest raczej termin „staw ramienny”.
*Obecnie używany jest raczej termin „staw ramienny”.
Henryk Neuhaus - „Sztuka pianistyczna”, str.128, PWM, Kraków 1970
“[...] do końców palców, które powinny być zawsze w pogotowiu, jak żołnierze na froncie (wszak decydujące dla dźwięku jest dotknięcie klawisza końcem palca, cała reszta: ręka, przedramię, strefa ramienia, bark - to ‘tyły’, które powinny być dobrze zorganizowane.)”
Henryk Neuhaus - „Sztuka pianistyczna”, str.93, PWM, Kraków 1970
“Po jednym udanym koncercie [...] pewna artystka powiedziała mi miły komplement: ‘Pańskie ręce jak ptaki fruwają nad fortepianem’. Natychmiast przypomniałem sobie radę Liszta: ‘Ręce muszą bardziej szybować, niż przywierać do klawiszy’ ”.
Henryk Neuhaus - „Sztuka pianistyczna”, s. 164-165, PWM, Kraków 1970
1. Ustalenie stawu
Jest to chwilowe unieruchomienie pozycji stawu w ściśle określonym ułożeniu jednostek, które on łączy (np. przedramienia i ramienia lub sąsiednich paliczków palca). Ustalenia stawów mogą być mięśniowe i więzadłowe.
Zwane również wibracją pionową lub impulsami ruchowymi*. Termin ten oznacza naprzemienne sprzęganie z klawiaturą i odłączanie od niej Aparatu Ruchowego - por. Most i dźwig Neuhausa. Ruch jest wykonywany z dużą częstotliwością, ale pionowe wibracje ramienia są niezwykle małe.
*Czesław Sielużycki - „Ręka pianisty” s. 261 i 305-306, PWM, Kraków 1982