Wybierz swój język
1. Cele tego serwisu
1.1. Pewne fragmenty wielu znakomitych prac traktujących o technice pianistycznej są nieco zbyt subiektywne. Często opisują pracę ręki pianisty w sposób niekompletny lub - przeciwnie - nadmiernie naukowy, a przez to mało komunikatywny.
Pytanie to powtarza się w wielu mailach, tóre dostaję od młodych pianistów, i z pewnością powróci jeszcze wielokrotnie.
Telefon: otwórz to wideo w nowym oknie.
Wstępne informacje: Most i dźwig Neuhausa oraz Jak najłatwiej uzyskać „most”
Dobra, stabilna technika pianistyczna opiera się przede wszystkim na bardzo mocnych palcach i na umiejętnym operowaniu ciężarem Aparatu Ruchowego. W tym rozdziale zajmiemy się sposobami na wzmocnienie palców przy pomocy gimnastyki bez fortepianu.
1. Spróbuj zagrać powyższy tryl stosując te dwie różne pozycje palców A i B (zdjęcie B jest widoczne pod kursorem lub w animacji):
Komputer: najedź kursorem na obraz.
Telefon: otwórz animację.
1. Na pytanie zawarte w tytule odpowiadam bez wahania: nie tylko można, ale nawet trzeba!
1.1. Lecz skurczoną w sposób mądry i skuteczny - przede wszystkim nie permanentnie, tylko selektywnie (należy kurczyć tylko niektóre mięśnie) i impulsowo. Inaczej mówiąc, ręka podczas gry powinna być i trochę skurczona, i trochę rozluźniona.
1.2. Ręka absolutnie rozluźniona, czyli bezwładna, to tylko parę kilo mięśni i kości. Nie można nią wykonać nawet najprostszych czynności, a cóż dopiero grać na fortepianie! Przekazywana uczniom od przeszło dwóch stuleci zasada, że należy grać ręką rozluźnioną nie jest dostatecznie precyzyjna. Może ona zostać błędnie zinterpretowana. I niestety bardzo często jest!
Ten rozdział będzie zredagowany na nowo.
Tutaj jest jego pierwsza wersja.
Telefon: otwórz to wideo w nowym oknie.
