Któż z nas nie miał do czynienia z instrukcją techniczną lub informatyczną, w której autorzy określali te same elementy lub funkcje kilkoma różnymi nazwami? Podobne zjawisko występuje również w teorii techniki pianistycznej, chociaż w tym wypadku nie wynika to z niedbałości, ale z nieznajomości prac innych autorów.
Cz. Sielużycki (►Bibliografia) opatruje jeden ze swoich podtytułów - „Obrotowy ruch ramienia (ruch skrzydłowy)” - następującym przypisem: „Pełnoramienny ruch wrzecionowaty (Spindelbewegung) według Gáta i, prawdopodobnie , (podkr. moje, AW) ukośny ruch ramieniowy według Chinga”* Słowo „prawdopodobnie” świadczy o tym, że sam Sielużycki nie był pewien zgodności terminów.
* Czesław Sielużycki - „Ręka pianisty” s. 168, PWM, Kraków 1982
Ponieważ założeniem tej pracy jest ułatwianie zrozumienia poruszanych zagadnień, używam potocznego języka pianistów oraz terminologii moich ulubionych autorów - H. Neuhaus (►Bibliografia), i, jednak rzadziej, Cz. Sielużyckiego, wychodząc z założenia, że nie ma większego sensu zastępowanie trafnych nazw nowymi.
W tym niewielkim glosarium zamieszczam więc wyjaśnienia kilku terminów, których zrozumienie może nie być całkiem jednoznaczne czy oczywiste.