1. Ustalenie stawu
Jest to chwilowe unieruchomienie pozycji stawu w ściśle określonym ułożeniu jednostek, które on łączy (np. przedramienia i ramienia lub sąsiednich paliczków palca). Ustalenia stawów mogą być mięśniowe i więzadłowe.
Ustalenie mięśniowe wytwarza opór w stawie przy pomocy zwiększenia napięcia mięśni. Jest ono zjawiskiem dynamicznym, więc zużywa dużo energii grającego. Stopień takiego ustalenia można regulować dla uzyskania różnic siły i gatunku dźwięku.
Aby uzyskać więcej informacji, kliknij na obrazki oznaczone „Wikipedia”
W przeciwieństwie do mięśniowego, ustalenie więzadłowe jest statyczne, wymaga więc dużo mniej wysiłku. Polega ono na znalezieniu takiego ułożenia ręki, w którym kość poprzednia popycha następną. Na tej zasadzie tworzy się łańcuch takich ustaleń sięgający od barku do dna klawisza (Most Neuhausa). Większość siły użytej do uderzania klawisza pochodzi wtedy przede wszystkim z siły grawitacji (czyli ze spadku ciężaru Aparatu Ruchowego) oraz z mięśni barku i bioder (te ostatnie poruszają masą tułowia), a jedynie sterowanie tą siłą przypada słabym mięśniom dłoni i palców.
2. Fiksacja stawu
Jest to po prostu bardzo małe ustalenie. Przejmuję ten trafny termin od Cz. Sielużyckiego (►Bibliografia), który stosuje go w odniesieniu do...
Fiksacja jest szeroko stosowana w zaawansowanej technice pianistycznej, szczególnie w ruchach rzutowych i zamachowych, jako wspomaganie ustaleń oraz w celu zapobiegania negatywnemu wpływowi bezwładności.